Takvimde sıradan bir gün gibi görünse de 19 Eylül, bu millet için asla sıradan olmayan bir tarihi taşır.
Bugün, gazilerimizin hatırlanma, onurlandırılma ve bir kez daha şükranla yad edilme günü. Tarih boyunca nice savaşlardan, nice mücadelelerden geçmiş bir milletin evlatları olarak, aslında her günümüz gazilerimize borçluyuz. Fakat bugün, o büyük fedakarlığın biraz daha derin düşünülmesi, biraz daha hissedilmesi gereken özel bir gün.
Gazilik, herhangi bir makam olmanın ötesinde dünyadaki hiçbir ödülle kıyaslanamayacak kadar yüce bir mertebe. Bir insanın hayatını, bedenini, gençliğini, umutlarını; milletinin geleceği için hiç düşünmeden ortaya koyması… İşte gazilik budur…Bu unvanı taşımak ise cesaret değil, sonsuz bir sadakat, sınırsız bir vatan sevgisi gerektirir.
Sakarya’nın kanla sulanmış tarlalarından, Dumlupınar’ın destansı direnişine; Kore’nin soğuk dağlarından Kıbrıs’ın sıcak topraklarına kadar… Türk askeri nerede görev aldıysa, gazilerimizin hatırası da orada bir abide gibi yükselir. Bugün sınırlarımızda, dağlarımızda, şehirlerimizin kalbinde, terörle mücadelede görev almış kahramanlarımızın isimleri aynı destanın devamı. Hepsi, aynı yüce iradenin, aynı kutsal sevdanın evlatları.
Bir gaziyle göz göze geldiğinizde, bakışlarında çok şey görürsünüz. O gözlerde hem savaşın acısını, hem vatan için duyulan derin sevgiyi, hem de bir milletin onurunu bulursunuz. Kimi bir uzvunu kaybetmiştir, kimi ömrünün en güzel yıllarını cephede bırakmıştır. Ama hepsi aynı gururla yaşar: “Bu vatan için değer.” İşte bu cümle, onların hayat felsefesidir.
Şehitlik nasıl ki sonsuzluğa açılan bir kapıysa, gazilik de yaşayan bir destanın adı, ayakta duran bir abidedir. Onlar bizim baş tacımız, onlar bizim gerçek kahramanlarımızdır. Ne unvanları, ne yaptıkları fedakarlık, kelimelerle anlatılabilir. Gazilerimizi anlamak için, sadece şu soruyu kendimize sormamız yeterlidir:
“Ben olsaydım, vatanım için gövdemi siper edebilir miydim?”
19 Eylül vesilesiyle bir kez daha; “Bizler bu topraklarda özgürce yaşıyorsak, bayrağımız semalarda gururla dalgalanıyorsa, bunu gazilerimize borçluyuz. Onların özverisini unutmak, kendi geçmişimizi unutmak demektir” diyoruz
Bu nedenle bugün bir anma değil bir sözleşmedir. Gazilerimizin emanet ettiği vatanı koruyacağımıza, birlik ve beraberlik içinde geleceğe taşıyacağımıza dair bir söz. Çünkü bu topraklarda atılan her adımda, göğe yükselen her ezanda, çocukların gülüşünde gazilerimizin hakkı vardır.
Bugün, kalplerimizi minnetle doldurup, başımızı saygıyla eğelim. Çünkü onlar, bu milletin onur abideleridir.
Vatan, sizinle daima daha güçlü. Millet, size daima minnettar!