Koşuk, eski Türk edebiyatında aşk, doğa, kahramanlık ve sosyal hayat gibi temaların işlendiği halk şiirlerinden biridir. Genellikle hece ölçüsü ile yazılan koşuklar, duygusal ve samimi anlatımıyla dikkat çeker.
Eski Türklerin günlük yaşamlarını, sevinç ve kederlerini dile getiren koşuklar, sözlü kültürün önemli bir parçası olmuştur. Halk arasında söylenen bu şiirler, nesilden nesile aktarılmış ve Türk edebiyatının temel taşlarından biri haline gelmiştir.
Koşuklar, Orta Asya’dan Anadolu’ya kadar geniş bir coğrafyada yaşamış Türk topluluklarının ortak kültürel mirasıdır. Bu şiir türü, eski Türklerin duygu dünyasını anlamak ve tarihlerini öğrenmek için önemli bir kaynak olarak kabul edilir.
Koşuk, Türk şiir geleneğinin zenginliğini ve derinliğini gösteren değerli bir edebi türdür.