Sözleşmeler, tarafların karşılıklı hak ve yükümlülüklerini belirleyen hukuki metinlerdir. Ancak bazı durumlarda, taraflar sözleşmeden dönme ihtiyacı duyabilir. Bu konuda Türk Borçlar Kanunu önemli düzenlemeler içerir.
Türk Borçlar Kanunu’nun 138. maddesine göre, tarafların ifa etmekle yükümlü olduğu edimler, beklenmeyen ve öngörülemeyen bir olay nedeniyle aşırı derecede güçleşirse, taraflar sözleşmeden dönme hakkına sahiptir. Bu madde, ekonomik krizler veya doğal afetler gibi durumlarda sözleşmenin yeniden değerlendirilmesini sağlar.
Ayrıca, Borçlar Kanunu’nun 112. maddesinde taraflardan birinin sözleşmeye aykırı davranması halinde, diğer tarafın sözleşmeyi feshetme hakkı düzenlenmiştir. Özellikle yükümlülüklerin yerine getirilmemesi veya hatalı ifa söz konusu olduğunda, sözleşmeden dönülerek zararların önüne geçilebilir.
Tüketiciler için ise Türk Ticaret Kanunu ve ilgili mevzuatlar, tüketicinin belirli sözleşmelerde cayma hakkını açıkça tanır. Mesafeli satış ve kapıdan satış sözleşmelerinde tüketiciler, sözleşme kurulduktan sonra 14 gün içinde herhangi bir gerekçe göstermeksizin sözleşmeden cayabilirler. Bu hak, tüketicinin korunması ve bilinçli tercihler yapabilmesi için önemlidir.
Son olarak, tarafların karşılıklı anlaşması halinde sözleşmeden dönme işlemi kolaylıkla gerçekleştirilebilir. Ancak bu durumda bile yazılı anlaşma yapılması ve olası ihtilafların önüne geçilmesi tavsiye edilir.
Özetle, sözleşmeden dönme hakkı hem borçlar hukuku kuralları hem de tüketici hakları mevzuatı çerçevesinde güvence altına alınmıştır. Tarafların haklarını korumak adına sözleşme şartlarının dikkatlice incelenmesi ve gerektiğinde hukuki destek alınması büyük önem taşır.