15 Nisan 1912 tarihinde, modern denizcilik tarihinin en büyük trajedilerinden biri yaşandı. RMS Titanic, ilk seferinde bir buzdağına çarparak Atlantik Okyanusu'nun sularına gömüldü. Facia, yaklaşık 1500 kişinin hayatını kaybetmesiyle sonuçlandı.
“Batmaz” denilen gemi battı
İngiliz White Star Line şirketine ait olan Titanic, dönemin en büyük ve en lüks yolcu gemilerinden biriydi. 10 Nisan 1912'de İngiltere'nin Southampton limanından yola çıkan gemi; Fransa'nın Cherbourg ve İrlanda'nın Queenstown limanlarından da yolcu aldıktan sonra New York’a doğru yola çıktı.
Ancak 14 Nisan’ı 15 Nisan’a bağlayan gece, Kuzey Atlantik’te seyrederken bir buzdağına çarptı. Gemi yaklaşık 2 saat 40 dakika içerisinde sulara gömüldü. Çarpışma sonucu gövdesinde oluşan yarıklar nedeniyle bölmeleri hızla suyla doldu ve Titanic kaçınılmaz şekilde battı.
Yeterli cankurtaran filikası yoktu
Titanic’in batışındaki en büyük sorunlardan biri, yetersiz cankurtaran filikası sayısıydı. Yaklaşık 2200 yolcusu olan gemide, yalnızca 1178 kişilik filika kapasitesi bulunuyordu. Bu da çok sayıda kişinin hayatını kaybetmesine yol açtı.
Facianın ardından dünya değişti
Titanic faciası, dünya genelinde büyük yankı uyandırdı ve denizcilik güvenliği alanında birçok düzenlemenin yapılmasına neden oldu. Olayın ardından Uluslararası Deniz Güvenliği Sözleşmesi (SOLAS) hayata geçirildi ve cankurtaran filikası zorunluluğu başta olmak üzere birçok yeni kural yürürlüğe girdi.
Titanic’in enkazı, 1985 yılında Atlantik’in 3.800 metre derinliğinde keşfedildi ve o günden bu yana sayısız kitap, film ve belgesele konu oldu.
Titanic faciası, yalnızca bir gemi kazası değil; teknolojiye olan kör güvenin, sınıf ayrımının ve insan ihmalkârlığının trajik bir örneği olarak tarihe geçti.