Bilimsel adı Garrulus glandarius olan alakarga, kargagiller (Corvidae) ailesinin en renkli üyelerinden biri. Türkiye'nin hemen her bölgesinde, özellikle ormanlık ve ağaçlık alanlarda yaşamını sürdüren bu kuş, gri, kahverengi ve mavi-siyah desenli tüyleriyle kolayca tanınabiliyor.
Alakargalar, oldukça zeki ve meraklı kuşlardır. Ses taklidi yapabilme yetenekleri ile ünlüdürler. Diğer kuş seslerini, hatta insan seslerini bile taklit edebilirler. Aynı zamanda oldukça iyi bir hafızaya sahiptirler. Özellikle sonbaharda meşe palamudu gibi yemişleri toprağa saklayarak kışa hazırlık yaparlar. Unuttukları palamutlar ise yeni meşe ağaçlarının büyümesine katkı sağlar. Bu özellikleri sayesinde halk arasında "ormanı eken kuş" olarak da anılırlar.
Yemek seçimleri oldukça geniştir: Böcekler, tohumlar, meyveler ve zaman zaman yumurtalarla beslenirler. Omnivor (her şey yiyici) yapıları, onların her türlü ortamda ayakta kalmasını sağlar. Zekâları sayesinde hem doğal tehlikelerden kaçabilir hem de insan etkilerine hızlı adapte olabilirler.
Ancak buna rağmen orman alanlarının azalması, yoğun tarım faaliyetleri ve çevre kirliliği, alakargaların da doğal yaşamını tehdit edebiliyor. Özellikle habitat kaybı, uzun vadede bu türün yaygınlığını olumsuz etkileyebilir.
Alakargalar aynı zamanda doğal alarm sistemleri olarak da bilinir. Ormandaki en ufak bir tehlikeye karşı yüksek sesle bağırarak diğer canlıları uyarırlar. Bu da onların sadece kendi türleri için değil, ekosistemdeki diğer hayvanlar için de önemli bir görev üstlendiğini gösterir.
Doğanın hem rengârenk süsü hem de ormanların gizli ormancısı olan alakargalar, gökyüzünde süzülürken doğanın ne kadar zeki ve dengeli olduğunu bir kez daha hatırlatıyor.
