Türkiye'nin özellikle Akdeniz ve Ege bölgelerinde kayalık, çalılık ve ormanlık alanlarda yaşayan oklu kirpiler (Hystrix cristata), iri cüsseleri ve sırtlarındaki sert dikenleriyle tanınıyor. 60–85 santimetreye kadar uzayabilen bu canlılar, tam anlamıyla doğanın dikenli devriyesi gibi hareket ediyor.
Oklu kirpiler gündüzleri taş altlarında ya da kendi kazdıkları inlerde dinleniyor, geceleri ise meyve, kök ve bitki arayışıyla doğaya çıkıyor. Otçul bir beslenme düzenine sahip olmalarına rağmen, savunma konusunda hiç de zararsız değiller. Tehlike hissettiklerinde kuyruklarındaki kısa dikenleri titreştirerek “tıkırtı” sesleri çıkarır ve bu sesle düşmanı uyarırlar. Tehdit devam ederse, sırtlarındaki uzun dikenleri adeta ok gibi fırlatarak savunmaya geçerler.
Bu dikenler, düşmanın derisine saplanarak ciddi yaralanmalara yol açabilir. Ancak insanlara genellikle saldırmazlar; yalnızca kendilerini korumak için dikenlerini kullanırlar.
