Toplumsal bağların temelini oluşturan dayanışma, sosyoloji biliminin önemli konularından biridir. Fransız sosyolog Émile Durkheim tarafından ortaya atılan mekanik dayanışma ve organik dayanışma kavramları, toplumların işleyiş biçimlerini anlamada yol gösterir.
Mekanik Dayanışma, küçük, geleneksel ve benzer bireylerden oluşan toplumlarda görülür. Bu tür toplumlarda insanlar benzer görevleri yapar, ortak değerler ve inançlar paylaşır. Dayanışma, bireylerin birbirine benzerliğinden doğar. Köy toplumları buna örnek olarak gösterilebilir.
Öte yandan, Organik Dayanışma, büyük ve karmaşık topluluklarda ortaya çıkar. Burada bireyler farklı iş ve roller üstlenir; toplum bir organizma gibi işler. Bireyler arasındaki dayanışma farklılıklar ve karşılıklı bağımlılıkla sağlanır. Modern şehir toplumları organik dayanışmaya örnektir.
Durkheim’e göre, mekanik dayanışma toplumu homojen yaparken, organik dayanışma toplumu heterojen ve birbirine bağlı kılar. Bu kavramlar, toplumsal yapının değişimini ve gelişimini açıklamakta önemli bir yer tutar.
Mekanik ve organik dayanışma, toplumları anlamak ve sosyal ilişkilerin dinamiklerini kavramak için temel sosyolojik kavramlardır.
