Obruk, Türkçede özellikle coğrafya ve yerbiliminde kullanılan bir terimdir.
Anlamı:
-
Yeraltındaki mağara veya boşlukların tavanının çökmesiyle oluşan büyük çukur veya göçük.
-
Genellikle doğal bir çöküntü alanıdır ve derin, dik yamaçlı olabilir.
Özellikleri:
-
Genellikle kireçtaşı veya karstik (eriyebilen) kayaçların bulunduğu bölgelerde oluşur.
-
Su yeraltında kayanın çözünmesiyle boşluklar yaratır, bu boşlukların tavanı zamanla çökerek obruk meydana gelir.
Örnek:
-
Konya Ovası’nda çok sayıda obruk bulunmaktadır.
-
“Obruk, doğanın yer altındaki sırlarını yüzeye taşıyan derin çukurlardır.”