Yaşam Alanı ve Dağılımı
Kızıl Geyikler, Türkiye’nin birçok bölgesinde doğal olarak yaşamaktadır.
Başlıca görüldüğü yerler:
Bolu, Kastamonu, Karabük (Batı Karadeniz)
Sivas, Erzurum, Artvin (Doğu Anadolu)
Antalya, Kahramanmaraş, Adana (Toroslar)
Bu geniş dağılım, türün ormanlık ve dağlık alanlarda ne kadar uyum sağlayabildiğini gösteriyor.
Fiziksel Özellikleriyle Etkileyici
Erkekleri 200–250 kg, dişileri ise 120–150 kg ağırlığa ulaşabilir.
Boyları 2.5 metreye kadar çıkabilir, omuz yüksekliği yaklaşık 1.5 metredir.
Erkeklerde görkemli ve çok çatallı boynuzlar bulunur. Bu boynuzlar her yıl dökülüp yeniden büyür.
Kürk rengi genellikle kızıl kahverengi olup, adını da buradan alır.
Davranışları ve Yaşam Tarzı
Dişiler ve yavrular genellikle sürü halinde, erkekler ise daha yalnız yaşar.
Sonbahar aylarında kızgınlık dönemi başlar. Erkekler bu dönemde sert böğürtülerle birbirlerine meydan okur.
Otoburdur; ot, yaprak, çalı, meşe palamudu gibi doğal besinlerle beslenir.
Koruma Durumu ve Tehditler
Kızıl Geyikler geçmişte aşırı avlanma ve yaşam alanı kaybı nedeniyle ciddi oranda azalmıştı.
Ancak son yıllarda Tarım ve Orman Bakanlığı ile Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü tarafından:
Üretme istasyonları kurulmuş (Örneğin: Bursa Uludağ ve Eskişehir’de)
Doğaya salım projeleri yürütülmüş
Yaban hayatı geliştirme sahaları ilan edilmiştir.
Bu çalışmalar sayesinde kızıl geyik popülasyonu artış göstermiştir.
Ekosisteme Katkısı
Kızıl Geyikler, otlayarak bitki örtüsünün dengelenmesini sağlar ve birçok tür için yaşam alanı açar. Aynı zamanda yırtıcı hayvanların da doğal besin zincirinde yer alır. Var oldukları alanlar, doğal dengenin sağlıklı işlediği bölgeler olarak kabul edilir.
