İşte denizcilerin dünyasına ait en sık kullanılan 15 terim ve anlamları:

1. İskele:
Geminin sol tarafı. Denizcilikte yönler, kaptanın dümen başındaki pozisyonuna göre belirlenir.

2. Sancak:
Geminin sağ tarafı. “Sancak tarafına dümen kır” gibi komutlar sıklıkla duyulur.

3. Lodos:
Güneybatıdan esen rüzgâr. Türkiye’de özellikle Marmara’da etkili olur, denizcilerin dikkatle takip ettiği rüzgârlardandır.

4. Poyraz:
Kuzeydoğudan esen serin rüzgâr. Çoğu zaman denizciler için daha güvenli ve tercih edilen bir rüzgâr yönüdür.

5. Borda:
Geminin su hattı üzerindeki yan kısımlarıdır. “Borda kaplaması” gibi ifadeler gemi gövdesiyle ilgilidir.

Türkiye'nin en yüksek ikinci zirvesi Uludoruk, bakir doğasıyla dağcıların yeni gözdesi oldu
Türkiye'nin en yüksek ikinci zirvesi Uludoruk, bakir doğasıyla dağcıların yeni gözdesi oldu
İçeriği Görüntüle

6. Pupa:
Geminin arka kısmı. “Pupa yelken” ifadesi, yelkenlinin rüzgârı arkadan alarak hızlı ilerlemesini anlatır.

7. Başüstü:
Geminin ön (baş) kısmı. Genellikle demirleme işlemleri burada gerçekleştirilir.

8. Demir atmak:
Gemiyi sabitlemek için deniz tabanına demir bırakılması. “Demir attık” ifadesi, artık hareket edilmeyeceğini belirtir.

9. Sintine:
Gemi veya tekne tabanında biriken atık suyun toplandığı bölme. Düzenli olarak boşaltılmazsa tehlikeli olabilir.

10. Güverte:
Geminin açık üst yüzeyi. Mürettebatın çalıştığı ve yolcuların dolaştığı yerdir.

11. Ambar:
Gemide yüklerin saklandığı alan. Büyük ticaret gemilerinde birden fazla ambar bulunabilir.

12. Liman:
Gemilerin barınabildiği, yük indirip bindirdiği güvenli bölge. Limanlar, aynı zamanda uluslararası ticaretin kalbidir.

13. Halat:
Gemiyi bağlamak veya sabitlemek için kullanılan kalın iplerdir. Denizcilikte halat kullanımı büyük önem taşır.

14. Yeke:
Küçük teknelerde dümeni yönlendiren kola verilen isimdir. Yeke ile yön tayini yapılır.

15. Kerteriz almak:
Belirli bir karasal veya göksel noktaya göre yön belirleme işlemidir. Navigasyonun temelidir.

Muhabir: Cansu Acar